مهارت در معاشرت ها

به هيچ وجه نبايد مدت طولاني، در حالي که فرصت يک کلمه حرف زدن به هم صحبت تان نمي دهيد، سخن بگوئيد. در صحبت کردن در جمع بايد خوددار بود و نبايد سرگرم مباحثي شد که فقط مربوط به شماست و تنها براي شما قابل فهم است. نبايد از موفقيت هاي خود تمجيد کنيد. اگر مي خواهيد چيزي بگوئيد که نبايد بلند گفته شود، بهتر است که تا زمان مناسب صبر کنيد. مودبانه تر است که کلام هم صحبت خود را هرگز قطع نکنيد. اگر در هنگام صحبت به طرف مقابل نگاه نکرده و کوتاه و يا از روي مسامحه جواب دهيد، اين نشانه بي ادبي شماست. شوخي هاي نيش دار خطاب به کساني که در جمع حضور دارند و افراد پا به سن گذاشته اي که داستان هاي طولاني و لطيفه تعريف مي کنند، خاطره خوشي در يادها باقي نمي گذارد.
انتقاد با صداي بلند از شيوه رفتار و لباس پوشيدن افرد مؤدبانه نيست. هنگامي که با شخصي صحبت مي کنيد که دوست نزديک و يا از اقوام شما نيست، براي جلب توجه بيشتر دستان را روي زانو يا شانه وي نگذاريد.
دهن دره کردن، سرفه کردن و عطسه کردن در جمع جايز نيست و بايد به گونه اي نامحسوس صورت گيرد و در چنين مواقعي بايد دهان و بيني را با دستمال تميز و يا حتي با دست پوشاند. به کسي که عطسه مي کند پسنديده است بگوييم: «سلامت باشيد» اما او لازم نيست بگويد: «ببخشيد». لباسها هميشه بايد با دقت اتو شده و بدون لک باشد.
منبع: کتاب مهارتهاي زندگي

تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله